Meczup

2019
Türkçe
Deneme Felsefe Modern Klasikler

Halil Cibran, gençlik döneminin ürünü ve sonraki yapıtlarının habercisi olan Meczup’ta, toplum önünde büründüğü maskelerden kurtulup gerçek benliğini kucaklamayı başaran insanoğlunu anlatır. Kendini her türlü yüzeysellikten arındırıp hakikatin peşine düşen, bu arayışın sonunda varış noktası yalnızlık ve özgürlük olan kişi, toplumun gözünde meczuptur.

Cibran’ın kötülük, ikiyüzlülük, adaletsizlik, konformizm ve tamahkârlık karşısındaki eleştirel tutumu; bu dünyayla, burada sürdürdüğü varoluşla, yaşadığı zamanla uzlaşamayan bir meczubun bakış açısından kaleme alınmış bu mesellerdeki keskin ironide ifadesini bulur.

  • Yazar
    : Halil Cibran
  • Çevirmen
    : Kenan Sarıalioğlu
  • Yayınevi
    : Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

ÖZET


  • Özgürlüğü ve huzuru buldum meczupluğumda;
    Yalnızlığın özgürlüğünü ve anlaşılmamış olmanın huzurunu.
    Çünkü bizi arayanlar içimizdeki bir şeye de egemen olurlar.
    Hapishanede bir hırsız, başka bir hırsızın güvencesi altındadır.

 

  • Tanrım, Sen benim amacım ve varacağım, bütünleşeceğim varlıksın;
    Ben Senin dününüm,
    Sen de benim yarınımsın.
    Ben Senin topraktaki kökünüm,
    Sen benim gökteki çiçeğimsin,
    Ve Biz, birlikte, güneşin önünde büyürüz.

 

  • Ne söylediğime inanmanı ne de yaptığıma güvenmeni isteyeceğim senden;
    Çünkü sözlerim senin öz düşüncelerinin yankısından başka bir şey olmadığı gibi,
    eylemlerim de senin eylem arzunun yankısından başka bir şey değildir.

 

  • Sen Cennetine doğru yükseldiğinde, ben cennetime doğru inerim.
    Benim cehennemimi görmeni istemezdim.
    Seni oraya kabul edemeyecek kadar seviyorum Cehennemimi.
    Ben Cehennem’de yapayalnız olmak isterim.

 

  • “Korkutmanın hazzı öyle derin, öyle süreklidir ki, asla yorulmam.”

 

  • Biz genç ve ateşliysek de, ne arkadaşımız ne ziyaretçimiz vardır;
    her ne kadar kesintisiz bir kucaklaşma içinde olsak da huzurlu değiliz.
    Arzu doyurulmadığında, tutku amaçsız kaldığında hangi huzurdan söz edilebilir ki?

 

  • Birinci Benlik            : İsyan
    İkinci Benlik              : Neşeli
    Üçüncü Benlik          : Bozguna Uğramış
    Dördüncü Benlik     : Nefret
    Beşinci Benlik           : Düşünen, hayal eden
    Altıncı Benlik            : Çalışan
    Yedinci Benlik          : Hiçlik

 

  • Yenilgi, Yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim;
    Binlerce zaferden değerlisin benim için,
    Ve dünyanın tüm şanından şöhretinden daha tatlısın yüreğimde.
    Sende buldum kimsesizliği,
    Ve kaçak ve horlanmış olmanın sevincini.

 

  • Ne var ki, hatıra, rüzgarda bir an fısıldaşan ve sonra sesi hiç duyulmayan bir güz yaprağından başka nedir ki!

 

  • Kusursuz bir soyun bağrında yaşıyorum, ben en kusurlu olan.

 

  • Mükemmel bir dünyadır bu, kusursuz bir dünya, yüce bir yetkinlik dünyasıdır.
    Tanrı’nın bahçesindeki en  olgun meyvedir, evrenin egemen düşüncesidir.
Meczup