ÖZET

• Entelektüel merak : “Bir şeyi gerçekten bilmek istiyorsan, bunun bedelini ödersin.”

• Herkesin kendine göre bir savaşı vardır.

• Okul Fobisi : “Tökökyohi, Japonya’da yaygın olarak görülen, okula gitmeyi reddetme anlamına gelen psikolojik bir durum.

• İroni, kişinin kendisine ya da kendisine ait bir şeye objektif olarak ya da başka bir açıdan bakarak oradaki tuhaflığı bulmasıdır.

• Ne kadar sağlam olursan ol, her şeyin bir sınırı vardır.

• Sıradan görünen kişiler, en tehlikeli olanlardır. “Aşırı stresli olurlar çünkü.”

• – “Hala kulak kesiyor musunuz?”
  – “Her insanın tek bir yaşamı vardır. Kulağı ise iki tane.”
  – “Öyle olabilir ama bir tanesi gidince bir daha gözlük takamaz.”

• Müzikle uğraşmak, gökyüzünde uçmaktan sonra en keyifli şey.

• Bir şeyi yapmakla, bir şeyi gerçekten yaratıcı bir şekilde yapmak arasında büyük fark vardır.

• Gerçekte iki dünyayı birbirinden ayıran duvar diye bir şey yoktu.
  Eğer varsa da, derme çatma, kartonpiyerden bir duvardı bu.
  Şöyle bir yaslansam diğer tarafa devrilecekti belki de.
  Ya da diğer taraf içimize gizlice sızmıştı da biz fark etmemiştik.

• Ne kadar derin olsa da her uçurumun üzerinden atlanabilir.
  Bunu yaptığımızda gerçekten de, basit bir tek nokta olur ve iki dünyayı ayıran televizyon ekranından geçeriz.
  Bu taraftan diğer tarafa taşınmış oluruz.
  Duvarı aşarken, uçurumun üzerinden atlarken, dünya büyük bir bozunuma uğrar, yarılır, ufak parçalara ayrılır ve birden yok olur.
  Her şey saf, ince bir toza dönüşüp dört bir yana dağılır.
  Sonra yeniden kurulur dünya.
  Yeni bir madde sarar etrafımızı.
  Tüm bunlar göz açıp kapayıncaya dek oluverir.

• Bu dünyada bazı şeyleri bilmemenin daha iyi olduğu durumlar vardır.

• Bir kez öksüz kalan biri, ölene dek öksüz kalmış demektir.

• Düşünce ile eylemin karşılıklı ilişkisi üzerine, eylem düşüncenin rastlantısal sonucu mudur, yoksa eylemin sonucu olarak mı düşünce gelir?

• Üzerinde durduğumuz zemin var ya, çok sağlammış gibi görünür ama en ufak bir şey olduğunda, pat diye altımızdan kayıp gidebilir.

• Hiçlik denen şey, kesinlikle hiçbir şeyin olmaması demek olduğundan, belki de anlamak ve hayal etmek gerekmiyordur.

• Dürüst olmak gerekirse ben bugüne dek çok sayıda erkekle seks yaptım ama düşünüyorum da, korktuğum içindi bu. Birileri bana sarılmayacak diye korkuyordum, ayrıca birileri tarafından istenince kesin olarak hayır da diyemiyordum. Böyle seks yapmanın hiçbir iyi yanı yok.
  Her seferinde yaşamın anlamını biraz daha törpüleyen bir şey sadece.

• Bu dünyada tek başına yapacağın şeyler olduğu gibi iki kişi olmadan yapamayacağın şeyler de vardır.
  İkisini denge içinde yürütmek önemlidir.

• Bazen kendi gölgemde yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
  Ne kadar hızlı koşsam da kaçamıyorum.
  Kimse kendi gölgesinden kaçamaz.

• İnsan hafızası sahiden de çılgınca bir şey.
  İşe yaramayan, lüzumsuz bir sürü şey çekmeceye kapatılmış gibi.
  Gerçekte ise önemli, yararlı şeyleri art arda unutup gidiyoruz.

• İnsan denen şey, anılarını yakıt olarak kullanıp yaşamını sürdürüyor olamaz mı acaba?
  O anıların gerçekte önemli olup olmadığının, yaşamın sürdürülmesi açısından hiçbir önemi yok.
  Sadece yakıt.
  İster gazetenin reklam broşürü olsun, isterse felsefe yazıları; ister pornografik fotoğraflar olsun, isterse on bin yenlik kağıt para desteleri; ateşe verdiğinde hepsi sadece bir kağıt parçası değil midir?

• Gecenin son karanlığı, şehri ince bir deri gibi sarıyor.
  Cadde boyunca çöp arabaları görülmeye başlıyor.
  Onlar gelip geçerken aynı dakikalarda, şehrin çeşitli yerlerinde geceyi geçiren insanlar, istasyona doğru yürümeye koyuluyorlar.
  Akıntıya karşı yüzen balık sürüleri gibi, birlikte ilk trene ulaşmaya çalışıyorlar.
  Gece işlerini nihayet bitiren insanlar, gece mesaisine kalanlar, gece boyunca eğlenen gençler, statüleri ve vasıfları farklı olsa da sessizlikte eşitler.

• İnsan türünün hava karardıktan sonra dışarıya çıkması, tarih açısından baktığımızda, çok yakın zamanlarda mümkün olmuş.
  Eskiden insanlar güneş battıktan sonra mağaralarına çekilip kendilerini korumak zorundaydılar.
  Biyolojik saatimiz, hava kararınca uyumaya ayarlı hala.

• Yaşamlarımız aydınlık ve karanlık diye basitçe ikiye ayrılmaz.
  İkisinin arasında gölgeli bir ara bölge vardır.
  O bölgenin katmanlarının farkına varıp onları idrak etmek sağlıklı bir zekanın işidir.
  Ve o sağlıklı zekayı elde etmek için de zaman ve gayret gerekir.

• “Gece yarısından sonra,
  Zamanın kendine özgü bir akışı vardır.
  Ona karşı koyamazsın.”

• Çeşitli renklere boyanmış banliyö trenleri farklı yönlere doğru gidiyor, bir sürü insanı bir yerden bir yerlere taşıyorlar. Trende taşınan insanların her biri farklı bir yüze ve ruha sahip ama hepsi de ortak bir varlığın isimsiz parçaları.
  Her biri kendi içinde bir bitin ve aynı zamanda bir parça.
  Bu ikiliği ustaca ve faydalı bir şekilde idare ederek sabah ritüellerini beceriyle, olması gerektiği gibi yerine getiriyorlar.
  Dişlerini fırçalıyor, sakal traşı oluyor, kravat seçiyor, yemek yiyor ve tuvalete gidiyorlar.

• Bütün bir geceyi dışarda geçirmek zamanında olan bir kız,
  Onun iki aydır uyanmak istemeyen bir kız kardeşi,
  Aşk Otellerinden birinde korkunç şekilde dövülen eskort bir kadın,
  Karanlık yanını büyük bir ustalıkla gizleyen bir erkek,
  Ve güzel bir kızı başka bir gerçekliğe kaçıran “yüzü olmayan adam”
  Gece insanlarının gizemli ve ürpertici bir Romanı,
  Yine MURAKAMİ’den…

• Bu kitapta adı geçen şarkılardan düzenlediğim Playlist;
  • Percy Faith ve Orkestrası “Go away little girl”
  • Curtis Fuller “Five spot after dark”
  • Burt Bacharach “the April Fools”
  • Martin Denny “More”
  • Ben Webster “My Folest”
  • Duke Ellington “Sophiticated Lady”
  • Pet Shop Boys “Jealousy”
  • Hall & Oates “I Can’t Go For that”
  • Ivo Pogorelic “English Suites”
  • Shikao Suga “Bomb Juice”